Zarażona tym i owym

Zaraziłam się nie tylko euroentuzjazmem ale także anginą ropną.
Pierwszy raz bodajże od wczesnych klas podstawówki poważnie zachorowałam.

Zaczęło się wczoraj w pracy. Było dość upalnie a ja przeszukiwałam szafy w poszukiwaniu ciepłych ubrań, które mogłabym na siebie dodatkowo założyć. W domu było już tylko gorzej, gorączka cały czas się wzmagała.
Leżąc w łóżku zaczęłam oglądać mecz otwarcia  i już na wstępie ze wzruszenia ( i pewnie gorączki ) ryczałam jak bóbr. Nie wiem czy w całej Polsce był jeszcze taki drugi kibic, który przepłakał całą pierwsza połowę, z intensyfikacją płaczu po golu Lewandowskiego. Zwykle się krzyczy, skacze, unosi ręce do góry w wymownych gestach a ja beczałam. Pewnie byłam jedyna ale wzruszenie i choroba tak mnie wyostrzyły emocjonalnie, że po prostu cały czas płynęły mi łzy. Drugiej połowy już nie byłam w stanie obejrzeć ( może i lepiej, bo w drugiej jak wiadomo było już gorzej ) ponieważ temperatura wzrosła mi do 39,8 stopni. Odpłynęłam więc w jakąś ciemną i wilgotną otchłań letargu gorączkowego.
Pojechałam rano do lekarza, dostałam mocny lek ( chyba pierwszy raz w życiu przyjmuję antybiotyk ).
I chyba zaczyna stawiać mnie już na nogi skoro jestem teraz w stanie siedzieć i pisać tego posta.
Małżonek mój jak już wspominałam wraz z kolegą, wsiadł rano do obwieszonego flagami samochodu i jest już we Lwowie. Właśnie zaczyna się mecz i wypatruję go w telewizorni, choć szanse, że go wypatrzymy są niewielkie.
Jakby co nie jest w biało-czerwonych barwach tylko w koszuli w pomarańczowo-białą kratę i jasnych jeansach. Jak zobaczycie takiego gościa w okularach, to będzie on :)

Ok. Wystarczy tego dobrego, wracam do łózka.
Pomijając żyletki w gardle, opuchnięte węzły chłonne, brak apetytu, ciągle uczucie zimna w gorący i duszny dzień, głowę jak z ołowiu, gorączkę i osłabienie .... całkiem fajnie tak się czasem pochorować i przeleżeć w łóżku cały dzień :)