Gdyby tak można było cofnąć czas ...

... dokładnie o tydzień, to w zeszłą sobotę nie zostałabym w samochodzie tylko poszła do tego zoologicznego i kupiła pokarm dla rybek.
A tak zniechęcona deszczową pogodą nie wychodziłam z auta i po pokarm dla rybek poszedł mąż.
No i właściwie nic się nie stało, żaden piorun nie uderzył, do żadnej tragedii nie doszło ale tam w tym zoologicznym między ptakami, rybkami a gryzoniami ziarno zostało zasiane.
Mój małżonek spojrzał na klatki z kanarkami i wróciły do niego wspomnienia z dzieciństwa, kiedy to miał dwa, pięknie śpiewające kanarki.
Ziarno zostało zasiane. Wrócił z tym pokarmem i zaczął snuć opowieści o swoich kanarkach.
Dzieciom nie trzeba było zbyt długo opowiadać, od razu zapragnęły posiadać kanarka. Co tu dużo mówić ja sama nic nie wiedziałam o tych ptakach i dałam się ponieść tym sentymentalnym opowieściom.
Nieszczęśliwym trafem następnego dnia odbywała się u nas wystawa kanarków i ptaków egzotycznych, tak więc pojechaliśmy ....
... a wystawę opuściliśmy z żółtym kanarkiem ( jednym z wielu złotych medalistów tej wystawy :), klatką i wielką torbą pożywienia.
I na początku było cudownie. Zaglądaliśmy do niego ciągle zachwycając się urodą, kolorem i wdziękiem ptaszka. Następnego dnia omal  nie spóźniłam się do pracy wysłuchując długiego i różnorodnego koncertu.
W następnych dniach talent muzyczny naszego ptaszka już trochę spowszedniał i nie budził już większych emocji   ...
... do wczoraj, kiedy to jak to w sobotę chciałam sobie pospać przynajmniej do 8, ale nie dało się ! Kanarek śpiewał tak głośno, że już o 6 : 30 nie było mowy o spaniu !
Tak naprawdę budzi mnie już jego strojenie instrumentu ( przed koncertem zawsze wydaje dziwne pomruki, które są chyba czymś w rodzaju strojenia ) a musicie wiedzieć, że nie należę do ludzi mających lekki sen.
Dzisiaj było jeszcze gorzej, o podobnej jak zwykle godzinie zaczął swoje codzienne poranne koncerty, budząc całą rodzinę. Miałam ochotę rzucić w klatkę butem, Pusia wściekła jak nigdy pytała czy mamy klej, żeby skleić mu dziób, a potem uznała, że może lepiej będzie otworzyć mu okno : i niech sobie leci na te swoje wyspy Kanarzyjskie .

Zmierzając do sedna : kanarek to niezwykle utalentowany ptak. Śpiewa pięknie. Czuję się czasem jak w lesie :)
Niestety posiada dwie zasadnicze wady :
po pierwsze, strasznie brudzi. Należy do rodziny łuszczaków, tak więc jedząc łuszczy ziarenka i wyrzuca je poza klatkę !

Po drugie nie ma wyłącznika OFF/ON, którego używałabym na pewno w weekendy.